آلفردو جیمز «اَل» پاچینو (زادهٔ ۲۵ آوریل ۱۹۴۰) هنرپیشه آمریکایی و از برندگان جایزه اسکار است.
زندگی
آلفردو جیمز پاچینو در نیویورک دیده به جهان گشود و پدرش سالواتور پاچینو (زاده شهر کورلئونه) کارمند شرکت بیمه و مادرش رز پاچینو (دارای تبار آمریکایی-ایتالیایی) خانه‌دار بود. والدین او هنگامی کودکی او از هم جدا شدند. پدربزرگ و مادربزرگ او در اصل اهل سیسیل بودند.
وی در دوران جوانی و در حالی که بیش از ۲۲ سال از زندگی‌اش نمی‌گذشت، مادرش را از دست داد. پاچینو پیش از مرگ مادرش، زندگی چندان لذت‌بخشی را پشت سر نگذاشته بود و چون والدینش خیلی زود از هم جدا شده بودند، مجبور شد به همراه مادرش به خانه پدربزرگش نقل مکان کرده و در آن‌جا اقامت کند.
بازیگری
دهه ۱۹۷۰
ورود او به عرصهٔ بازیگری را باید سال ۱۹۶۹ دانست. پاچینو در این سال در فیلم ناتالی و من بازی کرد و دو سال پس از آن نیز ایفای نقشی در وحشت در نیدل پارک را پذیرفت. اما بازی در این دو فیلم هرگز او را راضی نکرد تا اینکه فرانسیس فورد کاپولا تصمیم به ساخت یکی از شاهکارهای تاریخ سینما یعنی فیلم پدرخوانده گرفت و نقش «مایکل کورلئونه» به او واگذار شد. در ابتدا کاپولا جک نیکلسون را برای ایفای نقش در پدر خوانده انتخاب کرد اما نیکلسون این پیشنهاد را رد کرد چراکه به گفته خودش نقش یک ایتالیایی را باید یک ایتالیایی بازی کند و با این کار ناخواسته بزرگترین شانس زندگی پاچینو را به او بخشید. پاچینو برای این فیلم نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد که به آن نرسید.
دهه ۱۹۸۰
در سال ۱۹۷۳ او در فیلم‌های مترسک و سرپیکو بازی کرد. در مترسک نقش آدمی سرگشته را داشت که در پی هویت خویش است و در سرپیکو نیز یک پاچینوی تمام عیار بود. وی در این فیلم نقش فرانک سرپیکو افسر پلیسی را بازی کرد که فساد افسران مافوق خود را افشا می‌کند. پاچینو در همان سال بار دیگر نامزد دریافت اسکار شد اما باز هم این جایزه نصیبش نشد. اما منتقدان، جایزهٔ گلدن گلوب را به سبب بازی در سرپیکو به وی اهدا کردند.
از دیگر بازیهای چشمگیر پاچینو می‌توان به حضورش در فیلم‌های پدرخوانده ۲ (۱۹۷۴)، بعد از ظهر سگی (۱۹۷۵) و فیلم و عدالت برای همه (۱۹۷۹) اشاره کرد. پاچینو برای بازی در همه این فیلم‌ها نامزد اسکار شد ولی بدان دست نیافت. او می‌گوید:
« من برای اسکار بازی نمی‌کنم، چون بازیگری عشق من است، عشقی که هرگز نمی‌توانم رهایش کنم »
او برای بازی در فیلم هایی چون کرامر علیه کرامر (۱۹۷۹)، اینک آخرالزمان و متولد چهارم جولای (۱۹۸۹) دعوت شد ولی او این پیشنهادها را قبول نکرد. هنگامی که کاپولا برای فیلم اینک آخرالزمان او را دعوت کرد، پاچینو در یک جمله پاسخ منفی به او داد: «من با تو به جنگ نخواهم آمد».
دهه ۱۹۹۰
دههٔ ۱۹۹۰ را برای باید دههٔ نوینی برای پاچینو دانست، زیرا او که پس از بازی در فیلم انقلاب (۱۹۸۵) مبتلا به ذات الریه شده و مدت چهار سال نیز از عالم سینما دور مانده بود، در فیلم دریای عشق (۱۹۸۹) بار دیگر خوش درخشید. از فیلم‌های معروف او در این دهه می‌توان به دیک تریسی، پدرخوانده ۳ (۱۹۹۰)، فرانکی و جانی (۱۹۹۱)، گلن گری گلن راس (۱۹۹۲)، راه کارلیتو (۱۹۹۳)، التهاب (۱۹۹۵)، تالار شهر (۱۹۹۶)، وکیل مدافع شیطان، دنی براسکو (۱۹۹۷) و خودی (فیلم) (۱۹۹۸) اشاره کرد. اما برترین فیلم او در این دهه، بوی خوش زن در سال ۱۹۹۲ است که جایزه اسکار را برایش به ارمغان آورد. او در این فیلم ایفاگر نقش مرد نابینایی بود که عشق به همنوع را به بهترین شکل ممکن بیان می‌کند. علاوه بر جایزهٔ اسکار، جایزه گلدن گلاب نیز برای این فیلم از سوی منتقدان، به او اعطا شد. زمانی که نقش شیطان در فیلم وکیل مدافع شیطان (۱۹۹۷) را ایفا کرد، همه بزرگان، نامداران و تماشاگران سینما و مردم عادی او را نابغه خواندند.
در سال ۱۹۹۶ از سوی انجمن گوتام جایزه ویژهٔ یک عمر فعالیت هنری نصیبش شد و پیش از آن نیز از سوی فستیوال بین‌المللی فیلم سن سباستین اسپانیا، جایزه مشابهی به او اهدا شد.
سال ۲۰۰۰ به بعد
او در سال ۲۰۰۲ در فیلم بی خوابی نقش یک کاراگاه را بازی کرد که در تعقیب یک قاتل حرفه‌ای است. تاجر ونیزی (۲۰۰۴) را باید بهترین فیلم او از سال ۲۰۰۰ به بعد دانست.
سبک بازی
پاچینو در بازیگری دارای سبک ویژه‌ای است و به واقع سرشار از استعداد است و به خوبی می‌تواند ایفاگر هر نقشی باشد. نکتهٔ برجسته در بیشتر بازیهای او این است که مخاطب را با خود همراه می‌سازد. صدای گرم و دلنشین او در بازی به پاچینو کمک فراوانی می‌کند، گویی اعضای بدنش همه هنگام بازی واقعاً بازیگر هستند.
کمتر بازیگری در سینمای جهان می‌توان سراغ گرفت که نظیر پاچینو قدرت بازی با چشم را داشته باشد. چشمان پاچینو قدرت صحبت کردن با مخاطب را دارد و می‌توان برق خاصی را در دیدگان وی احساس کرد. این یکی از امتیازات منحصر به فرد او است و فیلم پدرخوانده ۲ اوج بازی وی با چشمهایش به شمار می‌رود. قدرت و تأثیر نگاه او صحنه‌های جاودانه‌ای را در تاریخ سینمای جهان خلق کرده است. به‌عنوان مثال بازی استثنایی او در سکانس مرگ سولاتسو و پلیس خیانت کار در فیلم پدر خوانده ۱، استعداد بی نظیرش را به نمایش می‌گذارد.
در میان ستاره‌های هالیوود، بازیگران انگشت‌شماری چون مارلون براندو را می‌توان یافت که صدایی مانند او داشته باشند.
زندگی شخصی
پاچینو تاکنون ازدواج نکرده‌است اما سه فرزند به او منسوب است که یکی از آنان دختری به نام جولی ماریاست (متولد ۱۹۸۸) که در پی رابطهٔ چندین ساله‌اش با مربی بازیگری آموزشگاه لی استراسبرگ، «جن ترنت»، به دنیا آمد و دو فرزند دیگر دوقلوهایی با نام‌های انتون و اولیویا هستند (متولد ۲۰۰۱) که آن‌ها نیز ثمرهٔ رابطه ناموفقش با «بورلی دی آنجلو» بودند.
نقل‌قول‌ها
دانیل دی-لوئیس :
« آل پاچینو به دنبال اسکار نیست بلکه این اسکار است که به دنبال آل پاچینو می‌گردد. »
فرانسیس فورد کاپولا :
« اگر کارگردان نمی‌شدم دوست داشتم یک پاچینو می‌بودم. »
خسرو خسروشاهی (دوبلور آل پاچینو) :
« او یک استاد به تمام معنی ست. »
فیلم‌شناسی
فیلم ها
سال عنوان نقش توضیحات
۱۹۶۹ ناتالی و من تونی شروع کار
۱۹۷۱ وحشت در نیدل پارک بابی
۱۹۷۲ پدرخوانده مایکل کورلئونه نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد
۱۹۷۳ مترسک لیون
۱۹۷۳ سرپیکو فرانک سرپیکو نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد ، برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول مرد
۱۹۷۴ پدرخوانده ۲ مایکل کورلئونه نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد ، برنده جایزه بفتا بهترین بازیگر نقش اول مرد
۱۹۷۵ بعدازظهر سگی سانی ورتزیک نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد ، برنده جایزه بفتا بهترین بازیگر نقش اول مرد
۱۹۷۷ بابی دیرفیلد بابی دیرفیلد
۱۹۷۹ ...و عدالت برای همه آرتورکیرکلند نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد
۱۹۸۰ گشت زنی استیوبرنز
۱۹۸۲ نویسنده! نویسنده! ایوان تراوالیان
۱۹۸۳ صورت زخمی تونی مونتانا
۱۹۸۵ انقلاب تام داب
۱۹۸۹ دریای عشق فرانک کلر
۱۹۹۰ بدنام محلی گراهام
۱۹۹۰ دیک تریسی آلفونسه کاپریس نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد
۱۹۹۰ پدرخوانده ۳ مایکل کورلئونه
۱۹۹۱ فرانکی و جانی جانی
۱۹۹۲ گلن گری گلن راس ریکی روما نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد
۱۹۹۲ بوی خوش زن فرانک اسلید برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد ، برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول مرد
۱۹۹۳ راه کارلیتو کارلیتو
۱۹۹۵ دو روی سکه جیتانوساباتونی
۱۹۹۵ مخمصه وینسنت هانا
۱۹۹۶ به دنبال ریچارد ریچارد سوم نویسنده, تهیه کننده و کارگردان همچنین راوی
۱۹۹۶ تالار شهر جان پاپاس
۱۹۹۷ دنی براسکو بنجامین روگیرو
۱۹۹۷ وکیل مدافع شیطان جان میلتون
۱۹۹۹ نفوذی لوول برگمن
۱۹۹۹ هر یکشنبه موعود تونی دآماتو
۲۰۰۰ کافه چین ی هری لوین کارگردان
۲۰۰۲ بی‌خواب ی ویل دورمر
۲۰۰۲ سیمون ویکتورترانسکی
۲۰۰۲ مردمی که میشناسم الی ورمن
۲۰۰۳ تازه کار والتربورک
۲۰۰۳ گیگلی استارکمن
۲۰۰۳ فرشتگان در آمریکا روی کاهن برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول مرد
۲۰۰۴ تاجر ونیزی شیلوک
۲۰۰۵ دو نفر برای پول والترآبرامز
۲۰۰۷ سیزده یار اوشن ویلی بانک
۲۰۰۷ ۸۸ دقیقه دکترجک گرام
۲۰۰۸ قتل عادلانه دیویدفیسک
۲۰۱۰ تو جک را نمیشناسی دکترجک کورکیان برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول مرد - فیلم تلویزیونی
۲۰۱۱ پسر هیچکس کارآگاه استنفورد
۲۰۱۱ وایلد سالومه پادشاه هیرودیس کارگردان
۲۰۱۱ جک و جیل هیمسلف
۲۰۱۳ گوتی آنیلو دلاکروسه
جوایز
۱۹۷۲ - نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد - پدرخوانده.
۱۹۷۳ - نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد - سرپیکو.
۱۹۷۴ - نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد - پدرخوانده ۲.
۱۹۷۵ - نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد - بعدازظهر سگی.
۱۹۷۹ - نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد - عدالت برای همه.
۱۹۹۰ - نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد - دیک تریسی.
۱۹۹۲ - نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد - گلن گری گلنراس.
۱۹۹۲ - برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد - بوی خوش زن.
۱۹۷۵ - برنده جایزه بفتا بهترین بازیگر نقش اول مرد - بعدازظهر سگی.
۱۹۷۵ - برنده جایزه بفتا بهترین بازیگر نقش اول مرد - پدرخوانده ۲.
۲۰۰۳ - برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول مرد - فرشتگان در آمریکا.
۱۹۹۲ - برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول مرد - بوی خوش زن.
۱۹۷۳ - برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول مرد - سرپیکو.
۲۰۰۷ - تقدیر از او در مراسم AFI به خاطر یک عمر تلاش در عرصه سینما و بازیگری...
۲۰۱۱ - برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول مرد - فیلم تلویزیونی تو جک را نمیشناسی.
_________________
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
